“ပ်ံပါေလဦး ငွက္ငယ္ရယ္....”

အေတာင္စံုလို႔
ေလဟုန္ကိုခြင္း
အားမာန္တင္း၍
အသိုက္ကိုခ်န္
ေ၀းလံဌာေန
ပ်ံရွာေလေသာ အိုငွက္ငယ္…။

ေ၀းရပ္ဆီမွာ
ေပ်ာ္ေနၿပီလား ေပ်ာ္ႏိုင္လား၊
က်န္ရစ္မိဘ
ေမာင္ႏွမသားခ်င္း
ေဆြသားရင္းကို
လြမ္းေနၿပီလား ေဆြးေနလား။

ခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း
သင္ခ်န္ခဲ့တဲ့
သင့္ေမြးရပ္ဆီ
အသိုက္ဆီကို
ျပန္ရွာေလဦးမယ့္ အိုငွက္ငယ္…။

သင့္သႏၱာန္မွာ
ေပ်ာ္ေနၿပီလား ေပ်ာ္ႏိုင္လား၊
ေ၀းရပ္ဆီက
က်န္ရစ္မိတ္ေဆြ
ေပါင္းေဖာ္ေတြကို
လြမ္းေနၿပီလား ေဆြးေနလား။

ေတြ႔မိဆံုမိ
ရင္းႏွီးမိသည့္
ျပန္ခ်ိန္မတန္
ေတာ္တန္ရာမွာ
စံေပ်ာ္ေနရစ္
က်န္ရစ္ဦးမယ့္
အကၽြန္ငွက္ငယ္
ႏႈတ္ဆက္စကား
မေျပာၾကားလိုပါဘူးေလ…။

သို႔ေပမယ့္လည္း
အမ်ားေျပာတဲ့
တရားသေဘာေလးကိုပဲ
စကားေခ်ာေအာင္ စာကိုစီ
ကာရံညီညီ ႏႈတ္ဆက္ရရင္ေတာ့
က်န္ရစ္သူရင္မွာ လြမ္းေပမယ့္
အသံဟစ္ဆူကာေလ မတမ္းခ်င္ပါဘု
ျပန္ရစ္ေလဦး
ေအာ္…
ပ်ံပါေလဦး ငွက္ငယ္ရယ္…။ ။

ေလးစားရိုေသစြာျဖင့္
ဖိုးသား

24.01.2009, SAT:, 08:37:58 PM
...............................................................
စံုစည္းရာဘေလာ႕မွ ကိုဖိုးသား ရဲ႕ ကဗ်ာေလးကို
ကူးယူေဖာ္ၿပလိုက္ပါတယ္။
ကိုဖိုးသားနဲ႕ အားလံုးမိတ္ေဆြေရာင္းရင္းမ်ားကို
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
သိေနဟၿဖင္႕
သားေရႊႏု
(အေမ႕လက္ရာ)