“အေမ႕အိမ္သည္...သာ ေႏြးေထြးရာ“

(၁)
ဒီေန႔အသက္ရွႈရတာပိုအရသာရွိသလိုပဲ၊ေန႕စဥ္ေတြ႕ေနၾကမ်က္ႏွာေတြ၊ၾကားေန
ၾကစကားေတြ၊ၿမင္ေနၾကအရာေတြ..အိုအားလံုးကကာရံမဲ႕လႊတ္လွလြန္းတယ္။
ဒါကအၿဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏ္ဒတခုၿဖစ္လာရၿပီေလ။စကၤာပူႏိုင္ငံမွာအလုပ္ရွာလာခါစ
တုန္းဒုတ္ခက..Are you Singaporean (or) PR? ဆိုၿပီး၊ၿမန္မာforeignerဘ၀အလုပ္ရဖို႕ေတာ္ေတာ္အခက္ခဲၾကံဳခဲ႕ပံု၊ရၿပန္ေတာ႕လစာ
နည္းနည္းနဲ႕အဆဲအဆိုခံအဆင္းရဲခံ၊ဘ၀ကိုနာလို႕က်ည္းလို႕။ဒီလိုနဲ႕…
အေနၾကာရံုးကန္ခဲ႕လာေတာ႕PR ဘ၀ဆိုတာ.အေကာင္ထည္ေပၚလာၿပီ။
I.C.A ရံုးကေန ဒီေန႕PR ကတ္ဒ္ထုတ္ၿပီးအၿပန္အေတြးအိမ္မက္ေတြက
ေဇယ်ာေရႊၿပည္အမိေၿမနဲ႕ေ၀းသထက္ေ၀း၊စကာၤပူရမ္း(နိုင္ငံသူ,ေလး)
နဲ႕ေရႊလက္တြဲနိုင္ငံသားေလွ်က္ေရးကပီတိေ၀။မၿမင္ေသးတဲ႕
ကေလးေတြအေရးကပါ...ပံုရိပ္ပန္းခ်ီနွယ္။

(၂)
ညကအေပ်ာ္အရွိန္လြန္ေနခဲ႕တာေၾကာင္႕ဒီေန႕ၿမန္မာၿပည္ကသူငယ္ခ်င္း
ေတြဆီအသိေပးရေအာင္အီးေမးလ္ပို႕ဖို႕ေမးလ္ဖြင္႕လိုက္ေတာ႕မညီညာေပမယ္႕
၊ေသခ်ာတဲ႕မွင္ၿပာေရာင္လက္ေရးေတြနဲ႕“လူေလး..သို႕”ေခါင္းစည္းနဲ႕scanner
ဖတ္ၿပီးပို႕ထားတဲ႕အေဖ႕ဆီကစာတေစာင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။အေဖကအေၾကာင္း
ရွိမွစာေရးတတ္တယ္။ေၿပာစရာရွိမွေၿပာတတ္တယ္။ေၿပာလိုတာကိုအတိအက်
နားလည္ေအာင္ရွင္းတတ္တယ္။ၿပတ္သားတယ္။တခါမွတ္မိတယ္...
၁၇နွစ္ၿပည္႕ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ဆိုၿပီး..၊အေမြတဲ႕ဗ်ာ..ေခတ္ေဆြး
နိုင္ငံၿခားဘာသာစာအုပ္ေဟာင္းေတြ၊ၿမန္မာစာအုပ္ေဟာင္းေတြ
(အားလံုးကစာေပအဖိုးတန္ေတြ)စုေဆာင္းထားတဲ႕ဗီရုိၾကီးရဲ႕ေသာ႕နဲ႕
စကားတခ်ိဳ႕ေပးခဲ႕ဘူးတယ္“လူဆိုတာအသက္အရြယ္အလိုက္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ရတယ္
ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိၿပီးေရာက္ေအာင္လွမ္းဆြတ္ရမယ္၊အထူးၿပဳေဆာင္ရြက္ရင္း
ေလာကကိုေကာင္းက်ိဳးၿပဳ၊ဂရုၿပဳရမွာကအေၾကာင္းမဲ႕၊အက်ဳိးမဲ႕မေသေလနဲ႕”။
သူငယ္ခ်င္းေတြက“မင္းအေဖကဂ်ပန္ေခတ္စစ္ၿပန္ၾကီးမို႕လို႕အဖိုးၾကီးပါကြာ”တဲ႕
။ဘာၿဖစ္ၿဖစ္..ဒီေန႕အထိသူခ်စ္ပံုကေတာ႕တမ်ဳိးဆန္းေနတုန္း။အခုအီးေမးလ္မွာ
ေရးလာတာက…………………………………………………………

လူေလး…
မင္း.တေလာက ေငြပို႕ရင္း ဖံုးေၿပာခဲ႕တာကိုမွတ္မိလား။
မိဘေတြကမင္းအသံကိုနားေထာင္ေနၾကကြ၊မင္းႏွာစီးေနတာတို႔သိရတယ္။
မိဘဆိုတာကိုယ္႕သားသမီး ကို ေပြ႕ဖက္ၿပီးအရိပ္ေအာက္မွာမိုးထားခ်င္တာကြ။
ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေရာက္မင္းတို႕ကိုကေလးလို႕ပဲၿမင္တယ္။ေရၿခားေၿမၿခားမွာ
အစစအရာရာဂရုစိုက္ရမယ္၊က်န္းမာေရးကိုမေပါ႕ေလနဲ႕။ငါတို႕ကသာမင္းတို႕ကို
ရွာေဖြေကြ်းခ်င္တယ္ကြာ။ခုမင္းတို႕လစာကိုငါတို႕မစားရက္ဘူး၊။အသက္အရြယ္အရ
မလႊဲသာလို႕စားေနရေပမယ္႕၊မင္းအေမကိုစာရင္းနဲ႕ေရးမွတ္ခိုင္းတယ္။လိုတာေလးပဲစား၊
ပိုတာေလးမင္းအတြက္စုလို႕။မင္းလည္းမင္းအေၿခက်ေအာင္ၾကိဳးစား။မိဘအတြက္ခ်ည္း
အပင္ပန္းမခံေလနဲ႕။မင္းအေမကေတာ႕..မင္း(PR)ေလွ်ာက္လို႕ကဒ္ရေတာ႕မယ္ဆိုတာ
ၾကားေတာ႕ညေပ်ာ္လြန္းလို႕မအိပ္ဘူး။အဖြားၾကီး...စကာၤပူလည္ခ်င္ေနပံုပဲ။
အေဖအေနနဲ႕ေတာ႕ မင္းကိုဂုဏ္ယူပါရဲ႕၊ဒါေပမယ္႕ မင္းကို ငါ႕မ်ဳိးဆက္သမိုင္းမွာ
အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေစခ်င္တယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ဦးၿပန္လာတံုးကမင္းအမသြားေတြ႕တယ္။
မင္း..က“Singaporean”မေလးကိုသေဘာၾကေနတယ္တဲ႕၊နိုင္ငံသားခံမယ္တဲ႕။
ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ေလဒါကမင္းကိုယ္မင္းဆံုးၿဖတ္ရမွာ၊ကိုယ္ပိုင္ဆံုးၿဖတ္ခြင္႕လည္းရွိတယ္။
ငါပညာေတာ္သင္ဘ၀နိုင္ငံၿခားသြားတုန္းကလည္းမင္းလိုပဲ၊(လူငယ္ေလကြာ)။
ဒါေပမယ္႕စဥ္းစားၾကည္႕ေတာ႕မလြယ္ဘူး၊ငါ႕မိဘကဗမာ၊ေမြးတာက ၿမန္မာ၊
သူမ်ားဆီ လာေန ဇာတိစြန္႕ၿပီး အရိုးေဆြးထိအက်ိဳးၿပဳရမွာ သမိုင္းမွာ အမဲစက္ရာမပါခ်င္ဘူး။မင္းကိုဘာလုပ္ပါလို႕ငါဖိအားမေပးဘူး…ဗဟုသုတေလးအ
ၿဖစ္ကုလသမဂအတြင္းေရးမွႈးၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ဦးသန္႕(ၿမန္မာ)ရဲ႕စကားေလးေၿပာၿပခ်င္တယ္…။

“ျမန္မာဟာ ျမန္မာပဲ။ ျမန္မာဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ေနရမယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေသရမယ္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရေျမျခားကိုေရာက္ေနရေပမယ့္ တစ္ေန႔မွာ ျမန္မာျပည္ကို
ျပန္ရမယ္။ အခြင့္အေရး တစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားသားလုပ္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွစိတ္မကူးေလနဲ႔။
(ဦးသန္႕)”

လူေလး..မင္းလည္းစာဖတ္လာတာေညာင္းေရာ႕မယ္။ငါလည္းနားအံုးမယ္ကြာ၊။
က်န္းမာေရးကိုဂရုစိုက္၊ဘာသာေရးလည္းမေမ႕နဲ႕ကြ။ေမတာနဲ႕တရားသၿဖင္႕
အမွႈမွန္သမွ်ကိုေၿဖရွင္း။လိုအပ္တာကိုလည္းမွာပါ။

ဘယာကင္းလို႕ကိုယ္စိတ္က်န္းမာပါေစ။
သတိတရနဲ႕

အေဖ



(၃)
မနက္ဟာ ကြ်န္ေတာ္႕ကိုၿပန္ဆန္းစစ္ဖို႕အခန္းအၿပင္ဘက္ကေစာင္႕ေနခ်ိန္၊အေမ႕အိမ္အေႏြး
ဓါတ္က ကြ်န္ေတာ္႕ကို ေႏြးႏြးေထြးေထြးနဲ႕အရိုးသားဆံုး ၾကိဳဆိုေနမွာေတြးရင္းပီတိေတြနဲ႕
အေဖ႕ဆီ စာၿပန္ေရးဖို႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြသြက္လြက္စြာလွႈပ္ရွားေနခိုက္ ..
PR ကဒ္ ၿပားေလးကခံုေပၚမွာလဲေလ်ာင္း ၿငိမ္သက္……………………………………………….။





သားေရႊနု...(စကၤာပူ)





ကြ်န္ေတာ္႕ခံစားခ်က္ေလးကို အရိုးသားဆံုးေရးၿဖစ္တာပါ။ေ၀ဖန္ေပးၾကပါအံုး။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။အားလံုးကိုေခၚဖိတ္ပါတယ္။
tharshwenu@gmail.com