Saturday, November 15, 2008

“က်မအသည္းေတြကို ခြဲသြားတဲ့....ေမာင္”


ေမာင္..

အဲဒီေန႔က က်မဘ၀အတြက္ အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ေလးေပါ့.....က်မ အခ်ုစ္ကို
ရွာေဖြေတြ႔ရွိတဲ့ေန႔ လို႔ ေျပာရင္မမွားဘူးေပါ့.....မွတ္မိ
ပါေသးတယ္။ စိုင္းစိုင္းသီခ်င္းထဲကလို အဲဒီေန႔က မိုးမရြာဘူး။...

သူ...က်မတို႔ ေက်ာင္းကို စေျပာင္းလာတဲ့ေန႔ေလးေပါ့.....အဲဒီေန႔က သူအကီ်ၤ
အျဖဴေလးကို ၀တ္ထားတာေလးက နိုင္းနိိုင္းတို႔ သန္႔သလို ေခ်ာသလို သူက
သန္႔သန္႔ေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႔ ဒီရင္ဘတ္ၾကီးကို စြဲေဆာင္ သြားတာေပါ့။

က်မနဲ႔က ေမဂ်ာပါတူတာဆိုေတာ့ တက္ရတဲ့ အခန္းခ်င္းလည္းတူတယ္။ က်မေလ ဆ၇ာေတြ
စာသင္ခ်ိန္မွာေတာင္ သူ႔ကို ေငးၾကည့္ရင္း ရင္ထဲတိုးတိုးခ်စ္လာရသူပါ....

သူကေတာ့ က်မကိုရွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္ဘူး။ က်မကိုမွ မဟုတ္ပါဘူး။
ဘယ္မိန္းကေလး ကိုမွ ရွိတယ္လို႔ မထင္တာ။ က်မလည္း ဒါေလးကိုပဲ ခ်စ္ေနရတာ။

သူ႔ကိုေလ...တျခားေမဂ်ာက ေကာင္မေလးေတြကေတာင္ လာလာေၾကာင္ ၾကေသးတယ္။
ေျမြေျမါခ်င္းဆိုေတာ့ ေျချမင္တာေပါ့။ သူတို႔ကလည္း က်မရင္ထဲက ေမာင္ရဲ႔
အခ်စ္ကို လိုခ်င္ေနၾကတာေလ...က်မ မသိဘူးမ်ား ထင္ေနၾကလား။

က်မလက္ဦးမွကိုျဖစ္မွာေပါ့။ က်မဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။
အင္း...ေရလာေျမာင္းေပးရမွာ ေပါ့။ မိန္းကေလးတန္မဲ့ သူ႔ကို
ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္မိပါတယ္။ ေန႔ခင္းဘက္ဆို သူထိုင္တဲ့ ကင္န္တင္းရဲ႔ သူ႔အ
ေရွ႔ စားပြဲ၀ိုင္းမွာထိုင္ သူ႔မ်က္နွာေလးကို ေငးၾကည့္။ ဒါက်မ
ေန႔စဥ္လုပ္ေနၾက လုပ္ငန္းစဥ္ေလးေပမယ့္ သူကေတာ့ သတိထားမိပံုကို မေပၚပါဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ စာသင္နွစ္ တစ္နွစ္ကုန္ခါနီးေတာ့မယ္။ အေျခအေနက တိုးတက္လာမွဳကို မရွိဘူး။

က်မခ်စ္ရတဲ့ ေမာင္ေရ.....ေမာင့္မွာ ခ်စ္တတ္တဲ့ ႏွလံုးသားေကာရွိရဲ႔လား။
ေမာင္..မိန္းကေလး ဘ၀ကိုေရာ အားမနာေတာ့ဘူးလား။ ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ ေမာင္ရယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ရယ္...ေမာင့္ရဲ႔အခ်စ္ကို က်မရမွ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီေန႔
ေက်ာင္းတက္ ရမွာ ေနာက္ဆံုးေန႔ေလ။ ဒီေန႔ေက်ာင္းတက္ျပီးသြားရင္
ေနာက္ရက္ေတြစာေမးပြဲေျဖ၊ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ဆိုေတာ့ ေမာင့္မ်က္ႏွာေလးကို
ေတြ႔နိုင္ဖို႔အတြက္ ေမာင့္အခ်စ္ကို က်မရမွျဖစ္ေတာ့မယ္။
ေမာင္ဖြင့္မေျပာရင္ က်မေမာင့္ ကို ခ်စ္ပါတယ္လို႔
မိန္းကေလးတန္မယ့္လာေျပာေတာ့မယ္။ ေမာင္ေရ......

ရည္မွန္းခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ ေမာင္...လာတတ္တဲ့ လမ္းကေလးကေန ေမာင့္
ိကို က်မေစာင့္ေနလိုက္တယ္...ဒီေန႔မွ
ေမာင္ရယ္..ေနာက္က်လိုက္တာ.....လာပါေတာ့....

ေဟာ...ဟိုမွာ...ေမာင္လာေနျပီ...အရင္က ေမာင္လာရင္ေဘးမွာ အေဖၚတေယာက္ပါေန
ၾက။ အခု ကံၾကမၼာက ကိုယ့္ဘက္ကို လိုက္ေနလို႔လားမသိ။ ေမာင္တေယာက္တည္း။

ေမာင္ေရ....ေမာင္ကို ခ်စ္တယ္...က်မဘယ္လို ဖြင့္ေျပာရမွာလဲ၊ က်မ
တခုခုျဖစ္ေနဟန္ ေဆာင္လိုက္တယ္။

"ဟိတ္...တို႔ကို တခုကူညီပါလား"

ေမာင္..လွည့္ၾကည့္တယ္။ က်မႏွလံုးသားေတြ အရည္ေတြ
ေပ်ာ္ကုန္ပါျပီ..ေမာင္ရယ္... ဒါေပမယ့္ ေမာင္က ဒီအတိုင္းပဲ
လွည့္ထြက္သြြားတယ္။ ေမာင္ရယ္...ရက္စက္လိုက္တာ....၊၊

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင့္ကို က်မခ်စ္ေနေၾကာင္း ေမာင္သီေအာင္ ဖြင့္ေျပာရမယ္။

"ေမာင္"

အရဲစြန္႔ျပီး က်မလွမ္းေခၚလိုက္တယ္။ ေမာင္လွည့္ၾကည့္တယ္။ က်မ..ေမာင့္ကို
အျပံဳး တခုလက္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္...က်မကို ရက္ရက္စက္စက္
စကားတခြန္းေျပာျပီး လွည့္ထြက္သြားတယ္။

ေမာင္ရယ္..ရက္စက္လိုက္တာ.....ေမာင္...လုပ္ရက္တယ္။
ေမာင္....ေမာင္...က်မကို ဒီ လိုမ်ိဳး မေျပာသင့္ပါဘူး။

"ေက်ာင္းေနာက္က်ေနရတဲ့အထဲ ဒီအေျခာက္ကတမ်ိဳး"

ေမာင့္..စကားသံေတြ...က်မနားထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး။ က်မအသည္းေတြကို ခြဲသြားတဲ့
ေမာင္ေျပာခဲ့တဲ့ ဒီစကားေလးကို ...................

(မရီနဲ႔ေနာ္။။။။)



ထူးထူးဆန္းဆန္း...ပို႕စ္ေလး လာေပးသြားတဲ႕ ကိုကိုၿဖိဳး ကို ေက်းဇူးပါ။
အၿခားသူမ်ားလည္းေခၚဖိတ္ပါတယ္။
tharshwenu@gmail.com

1 comments:

ah..maye.. latt..yar said...

“ေမာင္”..
ေခၚတာတညိဳးၾကီးမို႕
နဖူးေခြ်းစို႕ရပါတယ္
ေၿခာက္..ေၿခာက္ ရယ္ (အဲ)
ခ်စ္..ခ်စ္ ရယ္။

ကိုကိုၿဖိဳးေရ...ကြ်န္ေတာ္
ေက်ာင္းထဲ မသြားေတာ႕ဘူးဗ်ဳိ႕
ေၿခာက္..ေၿခာက္ ကိုေၾကာက္လို႕။